Oudenaarde ligt niet op het verplichte parcours van de wereldreiziger, en dat is jammer. Want het stadje aan de Schelde heeft heel wat te bieden. Sinds meer dan duizend jaar groeit Oudenaarde op beide oevers van de stroom die lange tijd een grens was, aan de voet van de Vlaamse Ardennen. Haar strategische ligging verklaart dat ze vaak belegerd werd. Heel vroeg ontwikkelde zich de textielnijverheid. Oudenaardse wandtapijten waren een gegeerd exportprodukt.
Het schitterende laatgotische Stadhuis herinnert aan een beroemd gebleven verblijf van Keizer Karel. Negen maanden later zag Margareta van Parma het levenslicht. Het oude stadscentrum is compact maar ongemeen rijk : de Sint-Walburgiskerk getuigt van overmoed, maar de vroeggotische O-L-Vrouw van Pamele is een juweeltje. Een stemmig Begijnhof, een groot aantal eerbiedwaardige herenhuizen en een Lakenhal met een mooie collectie wandtapijten vervolledigen het plaatje. Oudenaardse Bruine wordt er nog volop gebrouwen… en gedronken.
Audenarde fait-elle tapisserie ?
Rarement en piste au bal des cités touristiques, Audenarde se révèle pourtant bien séduisante. Cité millénaire, elle s’est développée harmonieusement au bord de l’Escaut, à la lisière des pittoresques Ardennes flamandes… D’importance stratégique, fortifiée dès le 12ème siècle, elle fut longtemps disputée. Douée pour le commerce, elle a fondé sa prospérité sur les textiles et sa célébrité sur la tapisserie qu’elle exporta abondamment… Son Hôtel de Ville somptueux, de style gothique flamboyant, rappelle son heure de gloire, dans la première moitié du 16ème siècle : Charles Quint y tenait parfois sa cour et elle vit naître Marguerite de Parme. De superbe églises : Sainte Walburge et surtout la ravissante Notre Dame de Pamele, des couvents, un béguinage, d’élégantes maisons bourgeoises de style « Louis XIV », la Halle aux Draps dédiée à la Tapisserie et quatre brasseries proposant des bières bien typées… voilà les atouts de la belle, deuxième ville d’art de Flandre Orientale !